WASBEER

DIERENPASPOORT WASBEER

LATIJNSE NAAM: Procyon lotor
LEEFGEBIED: Noord-Amerika
VOEDSEL: alles wat beschikbaar is; knaagdieren, vogels, fruit, zaden, noten, insecten, kikkers, vis,…
LEEFTIJD: 18 jaar
GEWICHT: 3 – 15 kg
DRAAGTIJD: 60 – 73 dagen
AANTAL JONGEN PER KEER: 3 – 7 jongen
IUCN-STATUS: niet bedreigd

HOE ZIE IK ERUIT

Wasberen zijn direct herkenbaar aan hun typische zwart-wit masker en ruige zwart-geringde staart. Meestal hebben ze vijf ringen. Het masker valt extra op door de grijze strepen die er boven en onder lopen.
De wasbeer heeft ook een brede kopt met een spitse snuit. Zijn oren zijn erg kort en afgerond.
Zoals je wel al gemerkt hebt aan de wasberen kunnen ze grijsachtig bruin tot donkergrijs gekleurd zijn. Hun tenen zijn vrij lang en ze kunnen die wijd uitspreiden.

WAAR WOON IK

De wasbeer komt voor in Noord-Amerika. Hij kan zich erg goed aanpassen waardoor hij in verschillende soorten gebieden woont. Het liefst woont hij in bosrijke gebieden met vooral loofbomen, meren en waterloopjes.
Ze zijn vooral 's nachts actief, maar soms komen wasberen ook overdag tevoorschijn en ze zijn regelmatig in de schemering aan te treffen. Een wasbeer gebruikt meerdere verblijfplaatsen. Meestal slaapt de wasbeer overdag in ondergrondse holen, boomholten of verlaten vogelnesten, soms heel hoog in de bomen. Ook verlaten holen, omgevallen bomen en ruimtes tussen rotsen worden gebruikt en zelfs in riolen en schoorstenen brengen ze de dag door. Soms geniet hij overdag liggend op een boomtak van de stralende zon.

 

WAT EET IK

Wasberen zijn omnivoren, ze eten dus zowel planten als dieren. Ze zullen alles wat er op dat moment beschikbaar is. Hun maaltijd hangt dus erg af van de leefomgeving. Al is de wasbeer een roofdier, toch houdt hij van fruit, zaden en noten. Hij eet vaak knaagdieren, insecten, kikkers, vis en vogeleieren.
Wasberen leven ook vaak aan de randen van gebieden waar veel mensen wonen. Ze staan dan ook bekend voor het leegroven van prullenbakken in de buitenwijken.
Zo kunnen ze gifstoffen verwijderen en hard voedsel weker maken.
Een wasbeer is geen echte jager, dus zelden zal een groot prooidier op het menu van de wasbeer staan.
Hij kan heel goed ruiken en voelen wat hem helpt bij zijn zoektocht naar voedsel. Hij heeft gevoelige voorpoten waarmee hij in ondiep water onder stenen en in de modder voelt of er zich voedsel bevindt. Hij draagt het voedsel in zijn voorpoten naar het water, waar hij het kneedt en omkeert zodat oneetbare delen uit het voedsel verwijderd worden. Hij wast dus eigenlijk zijn eten. Hierdoor verdwijnen gifstoffen en wordt hard voedsel weker gemaakt. Door dit gedrag is hij aan zijn naam gekomen, de wasbeer.

 

MIJN FAMILIE EN IK

Zelfstandige beestjes.

Wasberen zijn ’s nachts actief en zijn solitair. Soms leven ze in kleine familiegroepen. Ze hebben altijd een gebied waar ze actief zijn. Dat gebied kan overlappen met heel wat woongebieden van andere dieren. Mannetjes maken heel wat ruzie en zijn erg agressief als andere mannetjes in hun territorium komen. Het territorium van mannetjes overlapt wel met het territorium van één tot drie vrouwtjes.
Wasberen leren ongeveer 2 tot 3 maanden na hun geboorte al hoe ze moeten jagen en naar ander voedsel moeten zoeken. Desondanks blijft de moeder meestal nog voor de jongen zorgen tot ze ongeveer een jaar oud zijn.

Ik gedraag me zo…

Het zijn erg goede klimmers en ook erg goede zwemmers, hoewel ze dat laatste zelden zullen doen. Tijdens het zwemmen blijft de kop boven water en wordt de staart gebruikt als roer. De wasbeer gaat erg langzaam vooruit met zijn kop laag bij de grond, de rug gekromd en de staart laag. Maar wanneer het nodig is, kan hij zeer hard rennen.
De wasbeer leert heel graag bij. Al zijn ervaringen gebruikt hij om nieuwe problemen op te lossen. Ze geven ook altijd hun ervaringen door aan andere wasberen of aan hun jongen.
Normaal zijn wasberen erg schuw. Maar in de mens bewoonde gebieden kunnen ze erg brutaal worden. Ze tonen zich dan ook vaak in de buurt van voorsteden, boerderijen en stadsparken waar wasberen tussen vuilnisbakken scharrelen, binnendringen in hokken van pluimvee en plantages plunderen.

 

IN DE ZONNEGLOED DIERENPARK-SANCTUARY

In De Zonnegloed verblijven heel wat wasberen. Ze zijn allemaal opgevangen via het Natuurhulpcentrum Opglabbeek. Ze hebben elk een eigen verhaal meegemaakt. We zijn dan ook blij dat we voor hen hier een passend verblijf hebben waar ze samen de rest van hun leven kunnen doorbrengen. Een thuis voor de rest van hun leven.

• Tapco (mannetje), Tawa (vrouwtje), Teetonka (vrouwtje) werden in beslag genomen in Montenaken.
• Taima (vrouwtje) : ze liep rond op de terreinen van Gaia zoo. Het was een gedumpt dier.
• Takoda (mannetje) : hij werd afgestaan door een particulier aan het NHC Opglabbeek.
• Tsiyi (vrouwtje) : ze was door het dak gevallen in een huis in Roermond (NL), waarschijnlijk een ontsnapt dier.
• Tsé (mannetje) : ontsnapt in Kasteelpark Born, maar hij kon niet terug aangezien het onbekend was hoe de wasbeer was ontsnapt.
• Tuari (vrouwtje) : het dier werd binnengebracht door de Nederlandse Dierenbescherming.

 

HELP!

Mensen knoeien.

Van origine komt de wasbeer alleen voor in Noord-Amerika. Sinds het begin van 1900 zijn er echter dieren naar Europa gehaald, vooral om te kweken voor hun pels. Hier zijn wel al eens dieren ontsnapt en een aantal van die dieren werden ook in Duitsland in het wild uitgezet. Zo zijn grote groepen wasberen in Europa ontstaan. Hij werd zelfs al in Nederland en België gezien.

WIST JE DAT…

…een wasbeer eigenlijk geen beer is?
Een wasbeer heeft een staart en beren hebben die niet.
Toch lijkt hij wat op een beer door zijn kleine stevige lichaam en zijn kleine voorpoten.