Gestreept stinkdier Mephitis mephitis

Dieren in onze sanctuary

Gerta

Geboortedatum

01-01-2001

Datum opgevangen

09-07-2019

Gerta werd gevonden in de garage bij particulieren. Ze is waarschijnlijk ergens ontsnapt, maar haar vorige eigenaar liet niets van zich horen. Hierdoor is haar geschiedenis en leeftijd onbekend. Gelukkig kon ze via SOS Wilde Dieren Geraardsbergen naar ons komen en kan ze nu genieten van een rustig leven samen met de andere stinkdieren.

Kenmerken

Grootte:

52 - 80 cm

Voedsel:

insect, bes, kuiken, muis, kikker

Gewicht:

2.7 - 6.3 kg

Leeftijd:

6 - 10 jaar/ans/years

Draagtijd:

2 - 2,5 maand/mois/month

Status:

Niet bedreigd

Familie:

Stinkdier

Leefomgeving:

De 48 aaneengesloten Verenigde Staten, het zuiden van Canada en het noorden van Mexico

Leefgebied:

Noord Amerika

Waar voelt hij zich op zijn best?

Van Zuid-Canada tot Noord-Mexico.  Hij leeft in woestijnen, bossen, prairies en grasvlakten.

Wat eet hij graag?

Hij eet muizen, eieren, insecten, bessen en aas.

MEER INFO

Leefgebied

Gestreepte stinkdieren leven in het grootste deel van Noord-Amerika waaronder de 48 aaneengesloten Verenigde Staten en het zuiden van Canada. Verder komen ze voor in het noorden van Mexico.

Ze komen in een verscheidenheid van leefgebieden voor met inbegrip van bosrijke gebieden, wouden, beboste ravijnen en grasvlakten. Andere habitats waarin ze voorkomen zijn kreupelhout gebieden met verspreid voorkomende bomen, rivieroevers en omgevingen rond stedelijke gebieden. Ze komen normaal gesproken voor tot op een hoogte van 1800 m, maar ze worden ook wel waargenomen tot op 4200 m hoogte.

Uiterlijk

Gestreepte stinkdieren zijn gemakkelijk te onderscheiden door hun kleurpatroon. Ze hebben een zwarte vacht met op de kop een dunne witte streep die van de punt van de snuit over het voorhoofd loopt. Vanaf de nek loopt een brede V-vormige witte strook over de rug naar de staart. In de borstelige zwarte staart zitten ook witte haren. De hoeveelheid wit varieert echter per dier.

Ze hebben een driehoekige kop, kleine oortjes en zwarte ogen zonder knipvlies. Verder hebben ze krachtige, korte poten met vijf tenen. Aan de voorpoten zitten langere klauwen dan aan de achterpoten die gebruikt worden om te graven.
  

De mannetjes zijn iets groter dan de vrouwtjes maar verder zijn er weinig uiterlijke verschillen waarneembaar. De lengte varieert van 57,5 tot 80 cm en de staartlengte is 18 tot 40 cm. Ze wegen 1,8 tot 4,5 kg. Tijdens de overwintering kan bij de mannetjes door vetafbraak het gewicht met 47,5 % verminderen en bij de vrouwtjes met 50 %.

Voortbeweging

Gestreepte stinkdieren zijn zoolgangers.

Wetenswaardigheden

Stinkdieren kunnen een gele, olieachtige stinkende vloeistof tot 6 m ver sproeien.
Impulsieve bewegingen en lawaai kunnen er ook voor zorgen dat een stinkdier gaat sproeien.
Hij houdt geen winterslaap, maar gaat soms in torpor, een winterrust.
De hoeveelheid wit in de vacht varieert per dier.
Voedsel in de natuur
Gestreepte stinkdieren zijn opportunistische eters die zo nodig hun dieet aanpassen. Tijdens warme lente- en de zomerdagen eten ze voornamelijk insecten waaronder sprinkhanen, krekels, kevers, larven en bijen. Verder eten ze ongewervelden zoals wormen, rivierkreeften en andere geleedpotigen. 's Winters eten ze vaak kleine zoogdieren zoals veldmuizen en eieren en jongen van op de grond broedende vogels. Ze staan er ook bekend om dat ze amfibieën, reptielen, aas en vis eten.

Het voedsel bestaat voor 80 tot 90 % uit dierlijk voedsel en de rest uit plantaardig materiaal zoals maïs, nachtschades en vruchten zoals vogelkers en lampion planten.

Gedrag

Gestreepte stinkdieren zijn rustige dieren die vaak andere dieren negeren, behalve tijdens het broedseizoen. Ondanks hun passieve gedrag staan ze wel bekend om hun defensieve aard. Hoewel over het algemeen alle carnivoren geurklieren hebben, hebben stinkdieren extra grote anale geurklieren. Deze gepaarde klieren bevatten een overweldigende, geelachtige muskus, die ze via de anus tot wel 6 meter ver kunnen sprayen. De nevel die hierdoor ontstaat kan nog verder reiken. De geur kan door mensen tot op een zeer grote afstand worden waargenomen. De muskus werkt irriterend op de zintuigen en kan misselijkheid, intense pijn en tijdelijke blindheid veroorzaken.

Bij een confrontatie met een tegenstander zal hij zijn rug krommen, de staart optillen, met de tanden klapperen en met de voorpoten op de grond gaan stampen als een teken van waarschuwing. Daarna gaat hij een handstand maken door op zijn voorpoten te gaan staan. Als de tegenstander dan niet weggaat zal hij zijn achterlijf naar de tegenstander draaien, op zijn voorpoten gaan staan en de gele, olieachtige vloeistof gaan sproeien terwijl hij de tegenstander blijft aankijken. Overigens is hij spaarzaam met zijn vloeistof, aangezien hij slechts genoeg heeft voor vijf à zes aanvallen, en het enkele weken duurt voordat de vloeistof is aangevuld.

Gestreepte stinkdieren zijn voornamelijk nachtdieren die solitair leven. Ze zijn actief vanaf de schemering tot de volgende ochtend. Overdag nemen ze hun toevlucht in verlaten ondergrondse holen van andere zoogdieren, maar indien nodig kunnen ze ook hun eigen hol graven. Soms gebruiken ze holle boomstammen of holle bomen of kruipen ze onder of tussen rotsen, onder takkenbossen of onder gebouwen.

In gebieden met een koud klimaat is er een seizoensgebonden verplaatsing, van de herfst tot het vroege voorjaar, van bovengrondse naar ondergrondse holen. Hoewel ze geen winterslaap houden zijn ze 's winters niet actief, waarbij ze interen op hun vetreserve. Gewoonlijke kruipen dan vrouwtjes samen in een hol en een enkele keer ook meerdere vrouwtjes en één mannetje. Tijdens de winter verblijven ze in één hol maar bij warm weer gebruiken ze meerdere holen. Dieren die in leefgebieden zonder koude winters leven houden geen winterrust.

Het territorium van een gestreept stinkdier is 3,75 tot 5 km2.

Predatie

De meeste zoogdieren vermijden stinkdieren vanwege hun defensieve vaardigheden, maar grote roofvogels hebben geen last van de muskus omdat ze slecht kunnen ruiken. De meest belangrijke predatoren onder de vogels zijn Amerikaanse oehoes en Amerikaanse zeearenden en steenarenden. Onder de zoogdieren wordt er door poema's, rode lynxen, coyotes, rode en grijze vossen en zilverdassen op ze gejaagd. Hoewel coyotes op stinkdieren jagen vermijden stinkdieren de leefgebieden van coyotes niet.

Voortplanting in de natuur

De paartijd loopt van februari tot april. Als het eerste nest verloren gaat wordt er ook nog wel in mei gepaard. De mannetjes paren in die tijd met meerdere vrouwtjes. Na de paring tolereren de vrouwtjes geen mannetjes meer en zullen ze zich agressief tegenover hun gedragen door het maken van geluiden, door met de poten te stampen en indien nodig door te vechten.

De draagtijd ligt tussen 59 en 77 dagen. Vaak is er spraken van een uitgestelde innesteling van 19 dagen. De vrouwtjes krijgen één keer per jaar, in mei, 2 tot 10 jongen. Bij de geboorte wegen de jongen gemiddeld 33,5 gram. Hoewel de jongen bij de geboorte nog maar weinig vacht hebben, heeft de vacht al wel het patroon van de volwassen dieren. Na 3 weken gaan de oogjes open en na 6 tot 7 weken zijn de jongen gespeend. Dan leren ze zelf te foerageren waarbij de jongen in een rechte lijn achter de moeder aanlopen. De jongen vertrouwen in die tijd volledig op de bescherming van de moeder die dan ook extreem defensief gedrag vertoont.

In de maanden juli tot augustus worden de jonge mannetjes onafhankelijk terwijl de jongen vrouwtjes tot het volgend voorjaar bij de moeder blijven. Na 10 tot 11 maanden zijn de jongen geslachtsrijp. Als gevolg van extreme weersomstandigheden en infectieziekten is het sterftecijfer hoog en veel jongen sterven in het eerste levensjaar. Gestreepte stinkdieren worden in het wild gemiddeld 7 jaar en kunnen in gevangenschap 10 jaar worden.

Bedreiging

Gestreepte stinkdieren komen in overvloed voor en zijn door de IUCN geclassificeerd als "niet bedreigd".