RODE NEUSBEER

DIERENPASPOORT RODE NEUSBEER

LATIJNSE NAAM: Nasua nasua
LEEFGEBIED: in tropische gebieden van Zuid-Amerika; de bosrijke gebieden op berghellingen van het Andesgebergte
VOEDSEL: vooral fruit en ongewervelden, maar ook eieren, kleine reptielen en kleine zoogdieren
LEEFTIJD: 17 jaar
GEWICHT: 3 – 6 kg
DRAAGTIJD: 2,5 maanden
AANTAL JONGEN PER KEER: 2 – 7 jongen
IUCN-STATUS: niet bedreigd

HOE ZIE IK ERUIT

De rode neusbeer lijkt goed op een wasbeer, maar met een lange, spitse snuit. Neusberen worden ook wel coati’s genoemd. Ze danken hun naam aan de lange beweeglijke neus die gebruikt wordt bij hun zoektocht naar voedsel. Hun neus lijkt wel op een kleine slurf.
Zijn vacht is meestal rood-, grijs- of geelbruin gekleurd. Hun staart is geringd. Op de grond wordt de staart recht omhoog gehouden en bij het klimmen dient deze om hun evenwicht te bewaren.

WAAR WOON IK

Rode neusberen leven in bijna heel Zuid-Amerika. Ze leven het liefst in de tropische gebieden van Zuid-Amerika. In de bosrijke gebieden op berghellingen van het Andesgebergte. Je ziet ze in gebieden tot een hoogte van maar liefst 2500 meter.

WAT EET IK

Neusberen zijn alleseters. Ze eten zowel dieren als planten zoals insecten, larven, spinnen, schorpioenen en kleine gewervelde dieren.

Neus voor voedsel

Zijn neus is erg flexibel. Hierdoor kan de rode neusbeer goed op de grond en onder het bladerdek naar voedsel zoeken. Ze zoeken zowel tussen de verdorde bladeren als in bomen. Dankzij zijn sterke klauwen en voorpoten kan hij heel goed klimmen en voedsel uitgraven. Zo graven ze soms kleine prooidieren uit als ze zich in de grond verstoppen.

MIJN FAMILIE EN IK

Mannetjes leven meestal solitair, alleen, behalve in de periode wanneer ze zich voortplanten. Vrouwtjes en hun jongen leven in groepen van maximum 20 dieren. Vergeleken met andere beerachtigen zijn neusberen erg actief overdag. Elke groep heeft een eigen territorium. Wanneer ze een andere groep tegenkomen, gaan ze bijna nooit vechten. Wanneer ze met hun groep rondtrekken, maken ze contact met elkaar door kwetterende geluidjes te maken.

Nest in de boom

Voedsel zoeken ze op de grond, maar om te slapen, om te paren en voor een geboort van hun jongen klimmen ze in bomen. Het vrouwtje bouwt een boomnest en blijft daar voor de rest van de zwangerschap zitten. Bij de geboorte zijn de jongen volledig afhankelijk van hun moeder.
Wanneer hun jongen slapen in de zon, gebruiken ouders hun rust om elkaars vacht te verzorgen. Vijf tot zes weken na de geboorte sluit het vrouwtje zich, samen met haar jongen, weer aan bij de groep.

IN DE ZONNEGLOED DIERENPARK-SANCTUARY

In De Zonnegloed verblijven er ook een aantal neusberen. Elke neusbeer heeft een eigen verleden, de een al wat traumatischer dan de andere.  Maar deze neusberen werden toch het slachtoffer van mensen die denken dat je zomaar dieren kunt houden als huisdier. van het onbezonnen houden van een dier dat helemaal geen huisdier is.  Jammer genoeg konden deze dieren door hun verleden en hun trauma’s niet terug naar de natuur.  De Zonnegloed geeft hen de rest van hun leven de nodige verzorging zodat ze nog een goed leven kunnen leiden.

HELP!

Mensen jagen nog vaak op deze dieren omdat ze vaak hun kippenrennen plunderen en veel vernielingen aanrichten in hun voorraadschuren.